Το Κάλεσμα Του Κθούλου

Περιγραφή

Βοστόνη, 1926. Μετά τον θάνατο του θείου του κάτω από περίεργες συνθήκες, ο Φράνσις Θέρστον ανακαλύπτει, μέσα στα αρχεία που κληρονομεί, την ύπαρξη μιας αίρεσης που λατρεύει ένα ακατανόμαστο πλάσμα, το οποίο κοιμάται εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Ανίερες θυσίες πραγματοποιούνται στα περίχωρα της Λουιζιάνα, μυστηριώδεις δολοφονίες λαμβάνουν χώρα σε διάφορα σημεία της υδρογείου, καλλιτέχνες ξυπνούν μέσα στην τρέλα, μετά από τρομακτικά νυχτερινά οράματα, αρχαίες αιρέσεις αναγεννούνται και επίσης, μια κυκλώπεια πόλη αναδύεται από τον ωκεανό, μετά από μια καταιγίδα… Ο Θέρστον αρχίζει να καταλαβαίνει σιγά σιγά ότι οι αναζητήσεις του θείου του σχετικά με την αίρεση του Κθούλου ήταν πιο κοντά στην πραγματικότητα απ’ όσο στην φαντασία, με τους ακολούθους του να δουλεύουν για το ξύπνημα του αρχαίου θεού τους, έτοιμοι να απελευθερώσουν την τρέλα και την καταστροφή πάνω στον κόσμο. Τα άστρα έχουν ευθυγραμμιστεί. Μήπως έρχεται το πλήρωμα του χρόνου;

Με αυτή τη νουβέλα, ο Λάβκραφτ γράφει, τη δεκαετία του 1920, μια από τις πιο διάσημες ιστορίες της αμερικάνικης λογοτεχνίας του φανταστικού. Ο Κθούλου, ο μεγάλος αρχαίος που ονειρεύεται και περιμένει στα βάθη της σκοτεινής αβύσσου του ωκεανού, θα γίνει από μόνος του το σύμβολο ολόκληρου του σύμπαντος που δημιούργησε ο συγγραφέας από την Πρόβιντενς. Γοητευμένος εδώ και πολύ καιρό από το σύμπαν αυτό, με τα τέρατα που είναι κρυμμένα μέσα στις πιο σκιώδεις γωνίες και τα τιτάνια πλάσματα των οποίων μοναχά η εικόνα αρκεί για να κάνει κάποιον να βουτήξει μέσα στην τρέλα, ο Φρανσουά Μπαρανζέ, αναγνωρισμένος εικονογράφος για τις δουλειές του σε κινηματογράφο και παιχνίδια, καταπιάστηκε με το «κυκλώπειο» έργο να απεικονίσει τα σπουδαιότερα κείμενα του Χ. Φ. Λάβκραφτ.

“Η τέχνη του Φρανσουά Μπαρανζέ διακατέχεται από μια εκλεπτυσμένη νηφαλιότητα· αυτά είναι απειλητικά υποβλητικά και εντυπωσιακά οράματα τρομερής και γιγαντιαίας ομορφιάς. Είμαι απόλυτα σίγουρος πως ο ίδιος ο Λάβκραφτ θα ήταν κατενθουσιασμένος”. -Τζον Χάου

 

Αποσπάσματα από το βιβλίο:

“Νομίζω ότι το πιο σπλαχνικό πράγμα στον κόσμο είναι η αδυ­ναμία του ανθρώπινου νου να συσχετίσει όλα όσα περιέχει. Ζούμε σε μια γαλήνια νησίδα άγνοιας καταμεσής στις μαύρες θάλασσες του απείρου και δεν είμαστε φτιαγμένοι για να πε­ριπλανιόμαστε μακριά. Οι επιστήμες, που η καθεμία τους αγωνίζεται στο δικό της δρόμο, δε μας έχουν προκαλέσει και τόσο μεγάλη ζημιά ως τώρα. Κάποια μέρα, όμως, ο συνδυα­σμός των ως τώρα ασύνδετων γνώσεων θ’ ανοίξει μπροστά μας τρομακτικούς ορίζοντες από άλλες πραγματικότητες και θα μας αποκαλύψει τη φοβερή θέση που κατέχουμε ανάμεσά τους”.

“Φαντάζομαι ότι και ο Κθούλου εξακολουθεί να ζει, σ’ εκείνη την πέτρινη κρύπτη που τον προστάτευε από εποχές που ο ήλιος ήταν ακόμη νέος. (…) Αλλά οι πιστοί του σε τούτη τη Γη συνεχίζουν ν’ αλαλάζουν, να χοροπηδούν και να σκοτώνουν γύρω από τα είδωλά του στις κορφές μονόλιθων που υψώνονται σ’ ερημικούς τόπους. (…)
Ποιος ξέρει το τέλος; Ό,τι αναδύθηκε μπορεί να βουλιάξει και πάλι, και ό,τι βούλιαξε μπορεί μια μέρα ν’ αναδυθεί ξανά”.

Είδος: Τρόμου, Φαντασία
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: Μάρτιος 2018
Μέγεθος: 26 Χ 35 εκατοστά, 72  Έγχρωμες σελίδες, Σκληρό εξώφυλλο

---

Λίγα λόγια για τους δημιουργούς:

Συγγραφέας: Χάουαρντ Φίλλιπς Λάβκραφτ

Ο Χάουαρντ Φίλλιπς Λάβκραφτ γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου του 1890 στην οδό Έιντζελ 194, στο οικογενειακό σπίτι της μητέρας του, στην Πρόβιντενς της πολιτείας του Ρόουντ Άιλαντ, των ανατολικών Η.Π.Α. γνωστής και σαν “Νέα Αγγλία”. Τόσο ο πατέρας του, ο Γουίνφηλντ Σκοτ Λάβκραφτ, όσο και η μητέρα του, η Σάρα Σούζαν Φίλλιπς, κατάγονταν από παλιά αγγλική γενιά Άγγλων προτεσταντών, τους Πουριτανούς, από τους πρώτους αποίκους της περιοχής.
Άνθρωπος απροσάρμοστος στην εποχή του, θα προτιμούσε να ζει σ’ ένα ρομαντικά μυθικό παρελθόν, απεχθανόμενος σχεδόν παθολογικά καθετί το “ξένο” που χαλούσε την ειδυλλιακή εικόνα του αναλλοίωτου και του αχρονικού που τόσο λαχταρούσε για το περιβάλλον του. Υπήρξε ένας τυπικός σύγχρονος ερημίτης, ένας μοναχικός άνθρωπος που ζούσε με τα βιβλία και τα εσωτερικά του οράματα, χαμένος σ’ ένα δικό του μυστικό κόσμο, με την καρδιά και το νου του να πλανώνται σε άλλες εποχές.
Έγραφε κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί ή και χωρίς καν να πληρώνεται. Συχνά διόρθωνε δωρεάν ή σχεδόν δωρεάν τα κείμενα άλλων συγγραφέων, τα οποία ουσιαστικά ξανάγραφε εξαρχής. Έτσι υπάρχουν σήμερα διηγήματα που, αν και φέρουν άλλη υπογραφή, είναι κατά 90% γραμμένα από τον Λάβκραφτ. Διατηρούσε μια τεράστια αλληλογραφία με θαυμαστές και συναδέλφους που οι βιογράφοι του την υπολογίζουν στα δέκα χιλιάδες γράμματα, μερικά από τα οποία φτάνουν και τις 70 σελίδες!
Φαινόταν ν’ αδιαφορεί για την υλική όψη της ζωής, πιστεύοντας ότι, σαν κάθε καθώς πρέπει “τζέντλμαν” της κλασικής αγγλικής παράδοσης, δεν επιτρεπόταν να δουλεύει για βιοποριστικούς λόγους. Η φήμη έφτασε πολύ αργά, δεκαετίες μετά το θάνατό του, ενώ ο ίδιος έζησε ουσιαστικά στο περιθώριο, γνωστός μονάχα σ’ ένα στενό κύκλο φίλων και θαυμαστών.
Το 1924 παντρεύτηκε την επιχειρηματία Σόνια Γκρην, μια ωραία χήρα κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερή του. Αν πιστέψουμε στην ξενοφοβία και τον αντισημιτισμό που λέγεται ότι διέκριναν τον Λάβκραφτ, ήταν μια παράξενη επιλογή, μια και η Σόνια ήταν Εβραία ουκρανικής καταγωγής, γεννημένη στη Ρωσία. Οι δυο τους χώρισαν λίγα χρόνια αργότερα, το 1929, όχι εξαιτίας των ρατσιστικών προκαταλήψεών του, αλλά μάλλον λόγω του μοναχικού και σχεδόν μισανθρωπικού χαρακτήρα του συγγραφέα.
Ο Χάουαρντ Φίλλιπς Λάβκραφτ, σχεδόν άπορος, έμενε στο σπίτι της θείας του Άννι Φ. Γκάμουελ, στην Πρόβιντενς, όταν τελικά τον βρήκε ο θάνατος με τη μορφή ενός συνδυασμού νεφρίτιδας και καρκίνου των εντέρων, στις 15 Μαρτίου του 1937, ακριβώς στους δυσοίωνους “ειδούς του Μαρτίου”. Ήταν μόλις 47 χρονών. Προφανώς η παλιά κατάρα της φαμίλιας των Φίλλιπς δεν είχε ξεθυμάνει ακόμη.
Τα έργα του Λάβκραφτ μπορεί να χωριστούν ως προς το περιεχόμενο σε δυο βασικές κατηγορίες που γενικά είναι γνωστές με τα συμβολικά ονόματα “Ονειροχώρες” και “Μυθολογία Κθούλου”. Πολλά ανήκουν ταυτόχρονα και στις δυο αυτές κατηγορίες, οι οποίες αλληλοσυμπληρώνονται σαν τις δυο όψεις του φεγγαριού – δεν είναι ανεξάρτητα συστήματα σε μια ενιαία κοσμολογική εικόνα ονειρικής ομορφιάς αλλά και αφόρητου τρόμου. Κυριότερα έργα του: Στα Βουνά της Τρέλας, Η Περίπτωση του Τσαρλς Ντέξτερ Ουώρντ, Η Φρίκη του Ντάνγουιτς, η Ονειρική Αναζήτηση του Άγνωστου Καντάθ, Η Σκιά Πάνω από το Ίννσμουθ, Η Φρίκη του Ντάνγουιτς, Τα Όνειρα του Σπιτιού της Μάγισσας, Φυλακισμένος με τους Φαραώ, Η Ανώνυμη Πόλη, Το Χρώμα από το Διάστημα, Ο Αλχημιστής, κ.ά.

Εικονογράφος: Φρανσουά Μπαρανζέρ

Γεννημένος το 1970, ο Φρανσουά Μπαρανζέρ είναι ένας καλλιτέχνης με πολλά πρόσωπα. Έχει σπουδάσει εικονογράφηση και δουλεύει κυρίως ως concept artist για τον κινηματογράφο (Harry Potter, Η Οργή Των Τιτάνων, Η Πεντάμορφα Και Το Τέρας) και για ηλεκτρονικά παιχνίδια (Heavy Rain, Beyond: Two Souls). Είναι επίσης υπεύθυνος για πολλά εξώφυλλα μυθιστορημάτων. Το 2013 ξεκίνησε να ασχολείται με τη συγγραφή και το πρώτο του μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας ήταν το Dominium Mundi και το 2017 κυκλοφόρησε ένα θρίλερ που λέγεται L’ Effet Domino.
Στην εφηβεία ανακάλυψε τον Λάβκραφτ χάρη -όπως πολλοί- στα παιχνίδια ρόλων. Γρήγορα άρχισε να παθιάζεται με τα φανταστικά σύμπαντα γενικότερα και με αυτό του διάσημου συγγραφέα από το Πρόβιντενς ειδικότερα. Αφού ονειρευόταν για πολλά χρόνια μια εικονογραφημένη έκδοση των νουβέλων του, αποφάσισε να ξεκινήσει την περιπέτεια με την πιο διάσημη ανάμεσά τους, Το Κάλεσμα Του Κθούλου.
Στη συνέχεια, αν δεν πέσει στην τρέλα λόγω της ενασχόλησής του με τα σκοτεινά του έργα, θα συνεχίσει την εικαστική εξερεύνησή του στους φανταστικούς κόσμους του Λάβκραφτ που υπάρχουν εδώ και σχεδόν έναν αιώνα, ορμώμενος από την επιθυμία του να «ανακαλύψει» κυκλώπειες πόλεις καλυμμένες από μεφιτικούς ατμούς και κατοικούμενες από ακατανόμαστα τέρατα, γεννημένα πολύ πριν την εμφάνιση του ανθρώπου…

Μεταφραστής: Γιώργος Μπαλάνος

Γεννήθηκε στις 12 Απριλίου του 1944 στην Αθήνα. Φοίτησε σε κάμποσες ανώτερες και ανώτατες σχολές, χωρίς ουσιαστικά να τελειώσει καμία (Σιβιτανίδειος, Πάντειος) γιατί δεν τις βρήκε αρκετά ενδιαφέρουσες, και δεν χρησιμοποίησε την υποτροφία φυσικής από το Ίδρυμα Φουλμπράιτ. Έργάστηκε για μερικά χρόνια ως φωτογράφος, πήρε κατά λάθος ένα δίπλωμα αγγλικής γλώσσας κι εργάστηκε για λίγο ως καθηγητής της, πριν τα εγκαταλείψει όλα για να ασχοληθεί αποκλειστικά με την έρευνα και το γράψιμο.

• Συγγραφέας–παρουσιαστής στην τηλεοπτική σειρά (1995) “Τα Αινίγματα της Ελλάδας”.
• Διεθνές βραβείο μετάφρασης έργων Επιστημονικής Φαντασίας “Κarel” (1984) από την World Science Fiction Association.
• Έγραψε εκατοντάδες άρθρα και διηγήματα σε περιοδικά κι εφημερίδες. Έχει δώσει δεκάδες συνεντεύξεις σε τηλεόραση κι εφημερίδες, διαλέξεις σε συλλόγους, σεμινάρια κ.λπ.
• Συγγραφέας πολλών (και από τα σημαντικότερα) βιβλίων Έρευνας του Αγνώστου, πολλά από τα οποία έχουν γίνει μπεστ-σέλερ, και αρκετών άλλων υπό έκδοση.
• Συγγραφέας αρκετών βιβλίων επιστημονικής φαντασίας και φανταστικού, αλλά και άλλων υπό έκδοση.
• Μεταφραστής περισσότερων από εκατό (100) βιβλίων έρευνας του αγνώστου, επιστημονικής και ηρωικής φαντασίας, τρόμου κ.λπ., αλλά και αρκετών άλλων υπό έκδοση.

Αποφεύγει να μιλά για τον εαυτό του, καθώς και τις δημόσιες εμφανίσεις. Πιστεύει ότι τα βιβλία του μιλούν καλύτερα γι’ αυτόν. Παρ’ όλα αυτά, προτείνουμε να διαβάσετε μια μικρή αυτοβιογραφία του που ακολουθεί:

“Όσο απίστευτο κι αν φαίνεται, γεννήθηκα την περασμένη χιλιετία στην Αθήνα και μάλιστα ακριβώς μόλις λίγα μέτρα από τη βάση του βράχου κάτω από την Ακρόπολη, στην Πλάκα. Δεν είναι απόλυτα διαπιστωμένο ότι για εκεί με προόριζε ο πελαργός, επειδή μόλις συνειδητοποίησα ότι σκόπευε να με αφήσει κάπου στην Αθήνα τον δάγκωσα άγρια στο πόδι – και σίγουρα θα ήταν κουτσός μέχρι σήμερα, αν δεν τύχαινε να μην έχω ακόμη δόντια τότε, λόγω ηλικίας. Τώρα έχω, μέχρι να τα χάσω πάλι λόγω ηλικίας.Όπως και ’να χει, γεννήθηκα εντελώς απρόθυμα –γκρινιάζοντας, γρυλίζοντας και μουρμουρίζοντας– συνήθειες που τις έχω ακόμη.
Την αρχαία εκείνη εποχή που συνέβη το παραπάνω δραματικό επεισόδιο με τον πελαργό, η Αθήνα ήταν ακόμη υπό γερμανική κατοχή – οι Γερμανοί κατακτητές είχαν τραβήξει πολλά κατά τη διαμονή τους στη χώρα μας, αλλά άντεχαν ακόμη. Μετά –αν και δεν το ανακοίνωσε η τηλεόραση γιατί, ευτυχώς, δεν είχε ανακαλυφθεί ακόμη– έμαθαν τι είχε φέρει ο πελαργός και, πλέον, δεν άντεξαν άλλο. Έφυγαν άρον-άρον από την Ελλάδα. Μπορεί, μάλιστα, και να πρόλαβαν και τον πελαργό, που απομακρυνόταν κούτσα-κούτσα και δεν μπορούσε να πετάξει γρήγορα… 
Μετά μεγάλωσα. Μεταξύ άλλων κακών συνηθειών, έμαθα και να διαβάζω. Μην έχοντας αρκετά χρήματα για να συχνάζω σε νυχτερινά κέντρα και μεζεδάδικα, άρχισα να συχνάζω σε βιβλιοθήκες. Εκεί, δυστυχώς, δεν μπορούσα να τσιμπώ τις κοπέλες που τυχόν βρίσκονταν στο χώρο –επειδή στις βιβλιοθήκες επιβάλλεται η σιωπή, και οι κοπέλες θα τσίριζαν. Έτσι, αναγκαστικά, άρχισα να διαβάζω τα βιβλία. Πάντως, μόλις κατάλαβα ότι μεγάλωσα, άρχισα να γκρινιάζω, να γρυλίζω και να μουρμουρίζω – σας είπα: μου είχε γίνει συνήθεια, την οποία και διατηρώ ακόμη.
Δεν είχα καλά-καλά μεγαλώσει, κι εξαιτίας των κακών συνηθειών που είχα αποκτήσει με το διάβασμα, άρχισα να γράφω. Και κάποιοι από σας να με διαβάζετε– και μια νέα λαμπρή σελίδα άνοιξε στην Ιστορία…
Η σειρά σας τώρα να αρχίσετε να γκρινιάζετε, να γρυλίζετε και να μουρμουρίζετε. Μην το κάνετε, γιατί, σίγουρα, όλα αυτά θα γραφτούν κάποτε με χρυσά γράμματα στην Ιστορία. Τέλος πάντων, μπορεί κι επίχρυσα – ή και με μαρκαδόρο στις τουαλέτες της.”

Μπορείτε να βρείτε λεπτομέρειες εδώ:
Facebook Group
Το βιβλίο σε μετάφραση από τον Γιώργο Μπαλάνο